العيد فرحة .....يا سخيف

العيد قرب اوى..قرب ايه ده اهو .بس انا ليه مش حسا بيه ولا فرحانة انه جى ولا حتى متحمسة لا انا ولا اللى حواليا.
بصرف النظر عن احداث الاخت الشقيقة العفيفة الظريفة اللطيفة( الجيرى) والنكد اللى احنا فيه ،انا بتكلم عن جو عام من الاحباط والغلاسة بقاله فترة .

ليه مبقناش بنفرح اوى ليه عنينا فقدت بريق الفرحة وحب الحياة،هل عشان كل لما بنفرح بيتقسم ظهرنا والدنيا بتكسرنا وتنكد علينا؟ هل عشان اتعودنا كل لما نضحك نقول "اللهم اجعله خير".

انا فاكرة كويس اوى فرحتى بالبلالين الملونة والبمب والصواريخ والبطاطا السخنة وشكل الجيران فى صلاة العيد عند مسجد مصطفى محمود.
على فكرة كل الحاجات دى لسه موجودة بس انا اللى مش زى ما انا،بقيت اصحى متأخرة على صلاة العيد واتكعبل فى الطقم"مبقتش اعلقه على الدولاب من برة زى زمان".بقيت انسانة سخيفة وغلسة لا بحلم بالعيد ولا بستناه .

هل الاطفال عندهم قدرة على رؤية الحاجات زى ما هى بصورتها الحلوة من غير الزوائد اللى بقينا نشوفها احنا (الشغل والزحمة والعربية اللى عايزة عامرة والجيران اللى ساحبين المياة والجواز وسنينه والعيشة واللى عايشنها).

احنا زهقنا من الخروجات اللى بتكرر نفسها ومبتخرجش من موود الافش غير وقت الخروجة بس وأول ما الواحد يرجع بيته تانى ترجع انت نفس البنى ادم الرزل اللى فوق دماغه وجوا قلبه مليون حاجة (هتجوز مين وامتى وازاى،استنى فى شغلى ولا اسيبه،طب احط كمامة ولا انفض).

انا خايفة نكون فقدنا القدرة على الفرح والسعادة والتـأثر بالاشياء الايجابية ومحدش يقوللى" لأ عادى" عشان انا كل لما ابص فى المرايا او اكلم حد اسمع جملة "انا مكتئب" او " انا قرفان ".
.يا جدعاااااااااان لو العيد مفرحناش هنفرح امتى ؟؟!!!


مقدمناش غير حل واحد وهو اننا نتبسط بالعافية اه بالعافية،يعنى اقنع نفسك ان وقت الهم والسخافة حاجة ووقت الفرحة والعيد والانبساط حاجة تانية خاااالص.
يعنى مهما كانت ظروفك،ظبط طقم حلو وعلقه على الدولاب وخدلك دش محترم واصحى بدرى عشان تلحق صلاة العيد مع اهلك واصحابك واضحك فى وشهم ابوس ايدك.
اقف قدام المرايا وقول "انا مبسوط غصب عنك يا كشرى يا سخيف يا بايخ".
اه صحيح كل سنة وانت طيب وانا كمان طيبة..